กีบ ๑ หมายถึง น. เล็บเท้าสัตว์บางชนิดในพวกกินหญ้าอย่างม้าและวัว.
น. ชื่อหน่วยเงินตราของลาว.
น. ชื่อเฟินชนิด Angiopteris evecta Hoffm. ในวงศ์ Marattiaceaeทางใบยาวแยกแขนง ที่โคนก้านใบมีส่วนคล้ายกีบแรดหรือกีบม้ากํากับอยู่ ใช้ทํายาได้, ว่านกีบแรด หรือ ว่านกีบม้า ก็เรียก.
[กีระติ] (แบบ) น. เกียรติ. (ส.).
น. กิจกรรมหรือการเล่นเพื่อความสนุกเพลิดเพลินเพื่อความแข็งแรงของร่างกาย หรือเพื่อผ่อนคลายความเคร่งเครียดทางจิต. (ป.). (ดู กรีฑา).
ว. เสียงของแข็ง ๆ กระทบกัน; ทันที เช่น หยุดกึก; (กลอน)ดังก้อง เช่น กึกฟ้าหล้าหล่มธรณี. (สมุทรโฆษ).
ว. ดังสนั่น, ดังมาก.
ว. เสียงดังเช่นนั้น, ติด ๆ ขัด ๆ.